ارتودنسی علم تصحیح روابط نامناسب فک و دندان و جفت و ردیف کردن دندان های نامنظم است. درنهایت، با انجام ارتودنسی مشکلات مربوط به نظم، ترتیب و قرارگیری دندان ها در فک برطرف شده و فرد می تواند با کیفیت بهتری غذا بخورد.
بهترین زمان ارتودنسی چه زمانی است؟
زمانی که ساختمان های صورت در حال رشد هستند، ارتودنسی راحت تر و ساده تر انجام می شود و در زمان کمتری موفقیت بالاتری خواهد داشت. سن مناسب ارتودنسی در دخترها قبل از ۱۳ سالگی و در پسرها قبل از ۱۵ سالگی است. اگر این زمان سپری شود تصحیح روابط به زمان و انرژی بیشتری نیاز دارد. البته در سنین بالا تر، بیشترین هدف درمان ارتودنسی، مرتب کردن دندان ها و در سنین پایین تر بیشترین هدف درمان ارتودنسی، رفع اختلالات فکی و تغییر چهره است.
سن بیمار از این نظر اهمیت دارد که به ما نشان می دهد چه امکاناتی برای درمان ارتودنسی در اختیار داریم. آیا زمانی برای پیش درمانی در اختیارمان است یا خیر؟ یا اصلا چنین درمان هایی ضروری است؟ آیا از فاکتور رشد می توان کمک گرفت یا خیر؟ تمام جواب ها به سن بیمار ختم می شود؛ به همین دلیل بیماران را از نظر سنی دسته بندی می کنیم. البته فراموش نکنید که تا زمانی که دندان در دهان است می توان این درمان ارتودنسی را انجام داد و به قول معروف هیچ وقت دیر نیست.
دوره درمان ارتودنسی چند سال است؟
درمان ارتودنسی به طورمعمول حدودا یک سال ونیم تا ۲سال و نیم طول می کشد، البته به دنبال آن برای حفظ روابط بین دندانی باید تا مدتی از پلاک نگهدارنده استفاده کرد. همانطور که گفته شد، مدت و زمان درمان ارتودنسی بستگی به نوع درمان و سن بیمار هم دارد.
ارتودنسی متحرک چیست؟
از فک بالا و پایین بیمار قالب گرفته شده و پلاک بالا و پایین ساخته می شود. ارتودنسی متحرک مزیت های خاص خود را دارد؛ از جمله بیمار می تواند هنگام غذا خوردن ارتودنسی متحرک را از دهانش بیرون آورده و بعد از استفاده ازمسواک و نخ دندان دوباره در دهانش بگذارد. ارتودنسی متحرک برای افرادی که سن کمتری دارند بهتر است، زیرا علاوه بر مشکلات دندانی، می تواند ناهنجاری های استخوانی فک ها را نیز رفع کند ولی ارتودنسی متحرک در انجام حرکات دندانی محدودیت دارد.
کدام نوع درمان ارتودنسی بهتر است دارد؟
هر کدام از این روش های درمانی ارتودنسی موارد تجویز خاص خود را دارد. روش ارتودنسی متحرک بیشتر برای بیماران زیر ۱۲ ۱۴ سال کاربرد دارد و بعد از آن به دلیل تثبیت نسبی ساختمان های استخوانی فک ها عملا روش ارتودنسی متحرک تاثیر زیادی دربر نخواهد داشت. برای بیمارانی که بالاتر از این سن هستند معمولا درمان ارتودنسی ثابت تجویز می شود تا دندان ها در وضعیتی منظم تر در فک قرار گیرند. اگر در سنین بالا نیاز به تصحیح وضعیت استخوان فک ها وجود داشته باشد (که در بسیاری از موارد در سنین پایین تر با درمان های معمولی و ارزان تر، ارتودنسی متحرک درمان پذیر هستند). علاوه بر درمان ارتودنسی ثابت، جراحی فک نیز مد نظر قرار می گیرد که توسط متخصص جراحی دهان و فک و صورت انجام می شود.
ارتودنسی ثابت چیست؟
دراین نوع ارتودنسی اجزای کوچکی به نام "براکت" توسط مواد دندانپزشکی روی سطح دندان چسبانده می شود و بدون اینکه به دندان آسیبی برساند، توسط سیم ها و کش هایی مخصوص، دندان ها به سمت مورد نظر سوق داده می شود. در ارتودنسی ثابت همه این اجزا ثابت بوده و بیمار نمی تواند به صورت دلخواه ارتودنسی ثابت را از دهان خود خارج کند. این روش معمولا برای درمان های دندانی قابل اجراست، زیرا علاوه بر حرکت دادن دندان ها، ریشه های آنها را هم حرکت می دهد، بنابراین متخصص ارتودنسی کنترل بیشتری روی دندان ها دارد.
عوارض ارتودنسی چیست؟
بیمارانی که متقاضی درمان ارتودنسی هستند باید بهداشت بسیارخوبی داشته باشند، چون در شرایط قرارگیری پلاک های متحرک و به خصوص براکت و سیم های ارتودنسی ثابت رعایت بهداشت دهان مشکل تر می شود و اگر بیمار دقت و تمرکز کافی در رعایت بهداشت خود نداشته باشد، دندان ها زیر براکت و سیم های ارتودنسی به سرعت دچار پوسیدگی می شوند.
مشکل بعدی احتمال برگشت درمان است. به اصطلاح "برگشت" بخشی جدایی ناپذیر از درمان ارتودنسی است. این وضعیت درصورتی که بیمار دستور متخصص را برای استفاده منظم از پلاک های نگهدارنده بعد از درمان ثابت نادیده بگیرد یا در بیمارانی که توسط دندانپزشک غیر متخصص ارتودنسی درمان شده اند، مشاهده می شود.
یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر قیمتها، نوع بریسی است که انتخاب میکنید. در اینجا، ما انواع مختلف بریسهای ارتودنسی، مزایا و معایب آنها و تفاوت قیمت آنها را برایتان شرح میدهیم.
اینها همان سیمها و براکتهای فلزی هستند که نام بریس، تصویر آنها را به ذهن بسیاری از افراد متبادر میکند. این نوع بریسها ارتودنسی ارزانترین نوع بریسها بوده، اما نیاز به مراجعه مکرر به متخصص ارتودنسی دارند، که این میتواند قیمت درمان را بالا ببرد.
بریسهای سرامیکی ارتودنسی هم شکل و هم اندازه بریسهای فلزی بوده، با این تفاوت که براکتهای این بریسها به رنگ دندان یا شفاف هستند که این باعث میشود کمتر به چشم بیایند. بریسهای سرامیکی ارتودنسی بسیار گرانتر از بریسهای فلزی بوده اما اگر بیمار به خوب از آنها مراقبت نکند به راحتی لکه میزنند که رفع آن نیازمند مراجعه بیشتر به ارتودنتیست و در نتیجه صرف هزینه بیشتر است.
بریسهای لینگوال ارتودنسی همان بریسهای فلزی سنتی هستند، با این تفاوت که این بریسها پشت دندانها قرا میگیرند. آنها گرانتر بوده و از آنجا که معمولاً برای بیمار ایجاد ناراحتی میکنند، ممکن است که در ابتدا نیاز به تنظیم داشته باشند.
ردیف کنندههای اینویزیلاین متحرک بوده و هر دو هفته یک بار تعویض میشوند، که به همین دلیل گرانترین گزینه موجود بوده و قیمت آنها، به دلیل نیاز به مراجعات مکرر به مطب متخصص ارتودنسی جهت تعویض بریس، بالاتر نیز میرود؛ همچنین درمان با این بریسها در مقایسه با روشهای دیگر بیشتر طول میکشد.
برای تشخیص از عکسهای رادیولوژی و عکسهای تشخیصی استفاده میشود که به متخصص ارتودنسی کمک میکنند دندانهایتان را ارزیابی کند تا بتواند در مورد مراحل بعدی کار تصمیم بگیرد.
هزینه درمان ارتودنسی به پیچیدگی مشکل دندانها و نوع درمان بستگی دارد. گاهی اوقات نیاز میشود که بیمار تحت روشهای درمانی دیگری مانند پر کردن، کشیدن دندان و غیره قرار بگیرد تا برای نصب بریسها آماده شود. کج بودن یا شلوغی دندانها، اوربایت و آندربایت نیز میبایست پیش از قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی درمان شوند. در جلسه مشاوره، شما ارزیابی شده و فهرست کاملی از تمام درمان ارتودنسی که نیاز دارید و قیمت آنها به شما داده میشود.
سن ایدهآل برای شروع درمان ارتودنسی از ۳ تا ۱۲ سال است. درمان ارتودنسی بزرگسالان دشوارتر بوده و به همان مقدار نیز گرانتر است. برای مثال کسانی که تحت درمان قرار میگیرند میبایست تا آخر عمر شبها یک نگهدارنده بپوشند تا نتایج درمان ارتودنسی حفظ شود، که این مورد نیز مراجعات بیشتر به مطب ارتودنتیست را ضروری میسازد.
به ندرت پیش میآید که بیمه تمامی هزینه یک درمان ارتودنسی را پوشش دهد، اما بسیاری از بیمهها بخشی از هزینه آن را پرداخت میکنند. معمولاً بیمهها درمانهایی را پوشش میدهند که برای سلامتی و بهزیستی بیمار ضروری تلقی میشوند. این موارد شامل وسایلی مثل براکتهای فلزی میشود، حال آنکه ردیف کنندههای اینویزیلاین و بریسهای ارتودنسی شفاف معمولاً پوشش داده نمیشوند، زیرا آنها ضروری محسوب نمیشوند. توصیه میکنیم در مورد مسئله بیمه، نکات زیر را رعایت کنید:
۱- اگر بیمه درمانی یا دندانپزشکی دارید، در مورد سطح پوشش آن از بیمهگر خود سؤال کنید. اگر بیمه درمانی یا دندانپزشکیتان ارتودنسی را پوشش نمیدهد، میتوانید خود را تحت بیمه تکمیلی ارتودنسی نیز قرار دهید. حتماً، برای انواع بیمهها، در مورد درصدی که پوشش میدهند و حداکثر مزایای قابل پرداخت در طول مدت اعتبار آنها سؤال کنید.
۲- همچنین توصیه میشود در تمام مدتی که تحت درمان ارتودنسی هستید نوع یا شرایط بیمهتان را تغییر ندهید. اکثر بیمههای ارتودنسی، در صورتی که بریسها پیش از تاریخ شروع قرارداد بیمه نصب شده باشند، آنها را پوشش نمیدهند. زیرا در این صورت، مشکل دندانها یک عارضه از قبل موجود محسوب شده و بیمه آن را پوشش نمیدهد.
۳- اگر واجد شرایط دریافت بیمه مستمندان [مربوط به آمریکا است] هستید و بریسها ارتودنسی نیز ضروری محسوب شوند، بیمه مستمندان آنها را پوشش میدهد. حتماً در مورد درصد پوشش و حداکثر مزایای قابل پرداخت طرح بیمه خود سؤال کنید.اگر بیمه داشته باشید، یکی از اعضاء تیم ما به شما کمک میکند تا مشخص کنید که درمانتان پوشش داده میشود یا خیر.
جرم ها از بافت سختی تشکیل شده اند که از تجمع و گرد همایی پلاک ها یی که به موقع تمیز نشده اند تشکیل شده اند
.جرم ها یکی از عوامل پوسیدگی دندان ، بوی بد دهان و بیماری های لثه هستند علاوه بر آن جرم ها رنگ و سلامت دندان ها را نیز تهدید می کنند
.جرم دندان بر خلاف پلاک در رو ی دندان ها و همچنین ما بین دندان ها کاملا مشهود می باشد
.دندان ها وفضای دهان با برداشتن جرم ها به طور دوره ای سالم تر باقی می مانند
جرم ها رسوباتی هستند که از املاح موجود در غذا به مرور زمان بر روی دندان ها می نشینند که اگر به موقع با جرم گیری این حجم اضافی از روی دندان ها برداشته نشوند مقداری از استخوان نگهدارنده دندان تحلیل می رود و باعث تخریب لثه و در نهایت شل شد ن دندان سالم می شوند.
به همین خاطر است که متخصص ارتودنسی شما قبل از نصب براکت ها به روی دندان ها اقدام به جرم گیری دندان ها می کند
متخصص ارتودنسی ترجیح می دهند که قبل از نصب پلاکت ها روی دندان ها اول جرمگیری کرده و سپس اقدام به ارتودنسی دندان کنند.
اگر قبل از نصب پلاکت ها جرم گیری صورت نگیرد و با وجود جرم روی دندان ارتودنسی صورت بگیرد دندان ها مستعد پوسیدگی می شوند.
.عمل جرم گیری به بهداشت دهان و دندان کمک کرده ، بوی بد دهان را از بین برده و تمیز کردن دندان های ارتودنسی شده را راحتر می کند
در گذشته مراجعین ارتودنسی تصور می کردند که جرمگیری مینای دندان ها را از بین می برد
.اما اکنون بر این باورند که این جرم است که خراب کننده دندان است نه جرمگیری چون جرم دندان محلی مناسب است برای تجمع و تکثیر میکروب ها می باشد
. جرم ها علاوه بر دندان برای لثه و بافت نگهدارنده دندان نیز مضر هستند
.جرم ها به علت ضخامتی که روی دندان ها دارند مانند یک عایق حرارتی عمل می کنند و تا حدودی جلوی احساس سرما و گرمای دندان را می گیرند
. پس از انجام عمل جرم گیری مراجعین به متخصص ارتودنسی تصور می کنند که دندان هایشان حساس شده ولی دکترشان به آنها اطمینان می دهد که این حساسیت موقت است و پس از چند روز از بین می رود
مرتب و هماهنگ بودن دندان ها و فکین نه تنها از جنبه زیبایی، بلکه از جهات دیگری مانند تکلم، تغذیه و تنفس طبیعی، سلامت لثه و مسایل روحی- روانی دارای اهمیت است.
یکی از سوالاتی که بیماران از متخصص ارتودنسی میپرسند، قابل برگشت بودن مشکلات ارتودنسی بعد از درمان است. بعد از درمان ارتودنسی، نتیجه درمان برای اکثریت بیماران رضایت بخش است. حفظ این نتیجه مستلزم دقت پزشک متخصص ارتودنسی، همکاری بیمار در استفاده از وسایل نگهدارنده و عوامل مرتبط با رشد طبیعی بیمار است.
به طور کلی اگر درمان با روش صحیح و توسط متخصص ارتودنسی انجام شده باشد، امکان برگشت درمان به 5 درصد هم نمیرسد.
مشکلات ارتودنسی که بعد از درمان برمی گردند
برگشت درمان ارتودنسی به سه شکل کلی برگشت مشکلات فکی، برگشت کجی دندان و بازشدن فضا در ناحیه دندانهای کشیده شده خود را نشان میدهد.
1- مشکلات فکی: در کسانی است که درمانشان طی یا قبل از بلوغ انجام شده است و با ادامه رشد، ناهنجاری ارتودنسی مجددا خود را نشان میدهد. این مشکل در اغلب موارد در کسانی بروز میکند که دارای فک پایین جلوآمده هستند و در اغلب موارد با بهترین درمان ارتودنسی هم خطر برگشت را دارد.
ماهیت این مشکلات طوری است که متخصص ارتودنسی از خطر برگشت آگاه بوده و مزایا و خطرات درمان را در ابتدا به والدین بیمار گوشزد نموده و با توافق آن ها شروع به درمان میکند.
2- کجی دندانی: در مواردی رخ میدهد که متخصص ارتودنسی برای رعایت مصلحت بیمار و به دست آوردن نتیجه عمدتا زیباتر و طبیعیتر، تمایلی برای کشیدن دندان نداشته و طرح درمان را بر مبنای درمان بدون کشیدن دندان طرحریزی میکند. به این امید که با کمترین خطر، بهترین درمان ارتودنسی را انجام دهد.
وی با مطلع بودن از این موضوع، در صورت برگشت، درمان ارتودنسی مجددی را با کشیدن دندان یا استفاده از روشهای جانبی مثل جراحی فک به بیمار پیشنهاد میکند.
یادآوری این نکته مهم است که تغییرات دندانی مرتبط با افزایش سن و رشد به عنوان برگشت درمان ارتودنسی طبقهبندی نمیشوند.
این تغییرات دندانی عمدتا در دوره چند سال بعد از درمان ارتودنسی به طور ناچیز اتفاق میافتد. عمده مشکلاتی که به عنوان برگشت درمان ارتودنسی مطرح است، آن هایی هستند که طی شش ماه پس از باز کردن دستگاههای ثابت ارتودنسی، خود را نشان میدهند.
3- بازشدن فضا در ناحیه دندانهای کشیده شده: در افرادی که دندان کشیده شده است، برگشت درمان ارتودنسی عمدتا با باز شدن فضا در ناحیه دندانهای کشیده شده خود را نشان میدهد که شیوع این مساله قابل توجه نیست.
در این موارد، بسته به مقدار باز شدن فضا و شکل و اندازه طبیعی دندان، درمان ارتودنسی مجدد یا استفاده از درمانهای بازسازی اندازه طبیعی دندان توصیه میشود.
هدف متخصص ارتودنسی این نیست که تمامی دندانها را با زور و اعمال نیرو در محل ثابتی نگه دارد، بلکه این هماهنگی اجزاست که باعث حفظ یک دندان در یک موقعیت میشود که در نهایت توسط این اجزا یعنی دندانها، استخوان فک، عضلات و بافتهای نرم ناحیه صورت میگیرد.
چگونه به درمان ارتودنسی خود کمک کنیم؟
در این میان آنچه اهمیت ویژه ای دارد همکاری بیمار با متخصص ارتودنسی است که اگر این عامل در کنار عوامل فوق قرار گیرد، بدون شک دوره درمان کوتاه تر و دلپذیرتری خواهید داشت.
پس به نکات زیر توجه کنید:
- دستورات متخصص ارتودنسی را به دقت انجام دهید.
- از براکت های متحرک در مقابل خطرات شکستن و گم شدن محافظت کنید. براکت ها، همان نگین های فلزی روی دندان های شما در حین ارتودنسی هستند.
- با استفاده نکردن از مواد سخت و نجویدن ناخن و مداد، از شکستن براکت ها جلوگیری کنید، چرا که در اثر شکستن براکت ها، ضمن صرف هزینه اضافی ممکن است مراحل قبلی درمان ارتودنسی تکرار شود و در نتیجه مدت درمان افزایش یابد.
- با رعایت بیشتر بهداشت، از بیمار شدن لثه ها و تغییر رنگ و پوسیدگی دندان ها جلوگیری کنید.
- با حضور مرتب و منظم در وقت های مراجعه، وقفه ای در انجام درمان ارتودنسی ایجاد نکنید.
- دقت کنید که هر بیمار ارتودنسی روش و وسایل درمانی خاص خود را دارد. پس هیچگاه خود را با دیگر بیماران ارتودنسی مقایسه نکنید.
- در صورت شل شدن بندها یا جدا شدن براکت ها از روی دندان و همچنین خم شدن سیم های ارتودنسی، در اسرع وقت با پزشکان معالج خود تماس بگیرید.
- در صورت احساس درد شدید تا حدی که شما را مجبور به استفاده از مسکن نماید، حتماً با متخصص ارتودنسی خود تماس بگیرید.
چه عواملی می تواند سبب این مشکلات گردد؟
تجربه نشان داده است که استفاده از موادغذایی سخت نظیر ته دیگ و یا به دندان کشیدن گوشت همراه استخوان و برخورد هر چیز سخت با براکت ارتودنسی نظیر خارج کردن هسته میوه هایی نظیر هلو، زردآلو و... با کمک دندان ها می تواند سبب جدا شدن براکت های ارتودنسی از روی دندان ها گردیده و یا سبب تغییر شکل سیم های ارتودنسی شود.
همچنین ادامه عاداتی نظیر جویدن ناخن، نوک مداد و ته خودکار می تواند احتمال شکستن و براکت های ارتودنسی را افزایش دهد.
باید دقت کرد هنگام مسواک زدن چنانچه قسمت سخت مسواک با نیروی زیاد به براکت ارتودنسی یا سیم برخورد کند می تواند سبب بروز اشکال گردد.
بنابراین بهتر است از این موارد دوری کنید:
- هسته میوه ها را خارج از دهان بیرون آورده و از گوشت یا پوره میوه استفاده کنید.
- از عاداتی نظیر جویدن ناخن و مداد دوری کنید.
- هنگام مسواک زدن دقت لازم برای جلوگیری از صدمه به سیم و براکت ارتودنسی را داشته باشید. همچنین سعی کنید در طول درمان ارتودنسی از وارد آمدن هر گونه ضربه به دهان جلوگیری کنید. این ضربه ها ممکن است علاوه بر شکستن براکت ارتودنسی، جراحاتی به لب و بافت های دهان هم وارد کند.
- در خصوص پلاک های ارتودنسی متأسفانه بارها دیده شده است که بسیار نسبت به نگهداری آن بی توجهی کرده و هنگام خارج ساختن، یا آن ها را گم می کند، یا زیردست و پا شکسته است. بنابراین باید توجه شود در مواقعی که پلاک ارتودنسی با هدگیر درآورده می شود، اولاً در جعبه مخصوص قرار گیرد و ثانیاً در محلی باشد که فراموش با مفقود نشود و در معرض ضربه نباشد.
- چنانچه از پلاک متحرک ارتودنسی خود به هر دلیل برای مدت طولانی استفاده نمی کنید، آن را در یک لیوان پر از آب نگهداری کنید تا تغییر حجم ندهد.
- در مورد هدگیر ضمن به کارگیری توصیه های متخصص ارتودنسی باید توجه کرد که هنگام بازی و ورزش به خصوص دوچرخه سواری و ورزش هایی که امکان ضربه مستقیم به آن وجود دارد، از این وسایل استفاده نشود، زیرا امکان وقوع صدمات جدی وجود دارد.
امروزه وظیفه ارتودنتیستها فقط ردیف کردن دندانها نیست. ایجاد لبخند زیبا، نیازمند توجه به مسائل بسیاری است که یکی از آنها ردیف بودن دندانهاست. متخصص ارتودنسیبه جای فکر کردن ساده به این که دندان ها را ردیف کند، باید به ایجاد طرح لبخند فکر کند که بتواند اعتماد به نفس، جذابیت و از همه مهم تر شادی و خوشحالی بیشتری را برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان فراهم کند. متخصص ارتودنسی باید به این مساله اعتقاد داشته باشد که درمان با ارتودنسی، بتواند سودمندی همیشگی و فرصت های بیشتری برای بیمار فراهم کند. درمان هایی ارتودنسی همیشه برای ردیف کردن دندان ها و زیبایی نیست. در خیلی موارد انجام دیگر درمان های دندانپزشکی نیازمند آماده سازی ارتودنسی است. این درمان ها بویژه در افراد میانسال یاا مسن تر انجام می شود. مهم ترین مثال در این موارد فضاهای اضافی در فک، درمان های جایگزینی مثل ایمپلنت و درمان های مرتبط با صدمات است. در این موارد هدف درمان ارتودنسی براساس نیاز بیمار طراحی می شود.
در اولین مرحله متخصص ارتودنسی وضعیت بیمار را معاینه کرده و مسائل زیر را مشخص می کند:
نیاز به استفاده از درمان ارتودنسی برای بیمار
نوع درمان ارتودنسی مورد نیاز برای بیمار
تخمین مدت زمان لازم برای دستیابی به نتایج نهایی مورد نظر
هنگامی که بیمار به مطب متخصص ارتودنسی مراجعه می کند، ابتدا یک جلسه مشاوره اولیه برای وی انجام می شود که شامل معاینه اولیه، بررسی سابقه مشکلات دندان و نیز مشاهده عکس رادیولوژی تهیه شده ازدندان هاواستخوان فک است.هنگامی که بریسهابر روی دندان قرار گرفت، از رترکتور گونه برای واضح و خشک نگه داشتن دندان ها در طول درمان ارتودنسی استفاده می شود. به این ترتیب ابتدا دندان ها برای اطمینان از اتصال صحیح براکت ها به آنها، صیقل داده شده و سپس با جریان هوا خشک می گردند. در ادامه از یک حالت دهنده مخصوص در سطوح جلوی دندان ها برای مدت ۳۰ ثانیه استفاده می شود تا به این ترتیب دندان ها برای چسباندن براکت های ارتودنسی آماده شوند. سپس حالت دهنده پاک شده و دندان هاا خشک می شوند و از چسب مخصوص بر روی دندان ها برای بهبود فرآیند باندینگ استفاده می گردد.
در این زمان، چسب مخصوص دندان پزشکی پشت براکت های ارتودنسی قرار گرفته و براکت ها بر روی محل های از پیش تعیین شده بر روی دندان ها قرار می گیرند. هنگامی که براکت ها در محل مناسب قرار گرفت، چسب اضافی از محل پاک می شود و براکت های ارتودنسی با استفاده از یک پرتو قوی در محل خود محکم می شوند. سپس رترکتور از دهان بیمار خارج شده و سیمم های ارتودنسیدر محل قرار می گیرند.
کل فرآیند باندینگ براکت ها و قرار دادن سیم های ارتودنسی به حدود ۱۰ تا ۲۰ دقیقه زمان نیاز دارد.
متخصص ارتودنسی یا دستیار دندانپزشک، دندانها را خشک میکند و آنها را با اسید سفید کننده مخصوصی، جهت اتصال با سیمان نگهدارند براکت ها آماده می کند. سعی کنید این اسید را روی زبانتان نگه ندارید.
براکتهای ارتودنسی روی دندانها قرار داده میشوند و خیلی سریع، نور پلاسما با شدت بالا روی سطح براکت تابانده میشود تا اتصال صورت گیرد.
سیم قوسی از بین تمام براکتها به نحوی میگذرد که به گونه ها فشار وارد نکند. اگر احساس کردید که سیم ارتودنسی دندان درون گونهتان فرو میرود به دندانپزشک بگویید تا سیم را کوتاه کند.
کشهای کوچکی (قطعههای مسدود کننده حلقههای دایرهای شکل) روی براکتها قرار می گیرد تا آنها را روی سیم نگه دارد و حس فشار ایجاد کند. قابل ذکر است در صورت استفاده از ارتودنسی دیمون نیازی به استفاده از کش نیست.
بریس را باید هر 4 تا 6 هفته یکبار مجددا تنظیم کرد. در این مراجعهها که زمان کمی طول می کشد، پزشک کشهای قبلی (قطعههای مسدود کننده) و گاهی سیم ارتودنسی را نیز درمیآورد. ممکن است این کار کمی دردناک باشد که دلیل آن بیش از هر چیز وارد شدن فشار روی دندانها است.
پس از تنظیم، دندانها تا چند ساعت یا چند روز درد خواهد کرد. در طول درمان ارتودنسی، غذای نرم میل کنید. تا زمان مراجعه بعدی، درد دندانها کاملاً از بین رفته است.
درآوردن بریس راحت و سریع انجام میشود. متخصص ارتودنسی هنگامی که زمان درآوردن بریس فرا برسد، قوس پشت بریسها را با سیمچین مخصوص میبرد و به این ترتیب پیوند متصل کننده بین براکت و دندان از بین میرود. این حرکت علیرغم صدای بلندش، دردی را به وجود نمیآورد.
همه ی براکتها از روی دندانها جدا میشوند و لایهای از پلاستیک پیوندی را روی دندان به جا میگذارند. سپس متخصص ارتودنسی با استفاده از یک وسیله دستی با سرعت بالا پلاستیک را از روی دندانها تمیز کرده و تمام محلهای برداشتن پلاستیک را با مینا پوشش میدهد و در نهایت پولیش میکند.
در این جلسه از بیمار تصویر و عکس رادیولوژی نهایی گرفته می شود و مدل نهایی دندان های وی پس از درمان ارتودنسی ثبت می گردد. در این جلسه همچنین قرارگیری صحیح نگه دارنده ها نیز کنترل می شود. این جلسه در حدود 2 تا 4 هفته پس از جلسه خارج کردن نواربندی انجام می شود و طول مدت آن نیم ساعت است.
در حدود یک هفته پس از برداشتن بریس های دندان، یک جلسه ملاقات با متخصص ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری برای کار گذاشتن پلاک های متحرک برگذار خواهد شد. به هر حال، گاهی اوقات ارتودنسی متحرک از قبل ساخته شده و در جلسه برداشتن بریس ها، بر روی دندان ها قرار خواهند گرفت.
پلاک های متحرک ابزارهای ارتودنسی خاص هستند که استفاده از آنها پس از تکمیل درمان برای حفظ نتایج ناشی از درمان ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری لازم و ضروری است. در طول این مرحله از درمان ارتودنسی ، دندان ها به نسبت بی ثبات هستند و می بایست برای تکمیل موفقیت آمیز درمان با استفاده از این پلاک ها در محل نگه داشته شوند.
پلاک های دندان بطور سفارشی برای دهان بیمار ساخته می شوند. در طول شش ماه اول پس از برداشتن بریس های دندان، لازم است که این پلاک ها در طول بیست و چهار ساعت شبانه روز استفاده شوند. اما پس از گذشت این دوره، استفاده از ارتودنسی متحرک فقط در طول زمان شب انجام می شود، اما با این وجود در این رابطه لازم است به نظر متخصص ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری و صلاحدید وی توجه شود.