جرم گیری قبل از ارتودنسی

جرم ها از بافت سختی تشکیل شده اند که از تجمع و گرد همایی پلاک ها یی که به موقع تمیز نشده اند تشکیل شده اند

.جرم ها یکی از عوامل  پوسیدگی دندان ، بوی بد دهان  و بیماری های لثه هستند علاوه بر آن جرم ها رنگ  و سلامت دندان ها را نیز تهدید می کنند

.جرم دندان بر خلاف پلاک در رو ی دندان ها و همچنین ما بین دندان ها کاملا مشهود می باشد

.دندان ها وفضای دهان با برداشتن جرم ها به طور دوره ای سالم تر باقی می مانند

آیا جرم دندان لثه را تخریب ودندان را شل می کند ؟

جرم ها رسوباتی هستند که از املاح موجود در غذا به مرور زمان بر روی دندان ها می نشینند که اگر به موقع با جرم گیری  این حجم اضافی از روی دندان ها برداشته نشوند مقداری از استخوان نگهدارنده دندان تحلیل می رود و باعث تخریب لثه و در نهایت شل شد ن دندان  سالم می شوند.

به همین خاطر است که متخصص ارتودنسی شما قبل از نصب براکت ها به روی دندان ها اقدام به جرم  گیری دندان ها می کند

چرا باید جرمگیری قبل از ارتودنسی دندان صورت بگیرد؟

متخصص ارتودنسی ترجیح می دهند که قبل از نصب پلاکت ها روی دندان ها اول جرمگیری کرده و سپس اقدام به ارتودنسی دندان کنند.

اگر قبل از نصب پلاکت ها جرم گیری صورت نگیرد  و با وجود جرم روی دندان ارتودنسی صورت بگیرد دندان ها مستعد پوسیدگی می شوند.

.عمل  جرم گیری به بهداشت دهان و دندان کمک کرده ، بوی بد دهان را از بین برده و تمیز کردن دندان  های ارتودنسی شده را راحتر می کند

آیا جرمگیری مینای دندان را از بین می برد ؟

 در گذشته مراجعین ارتودنسی تصور می کردند که جرمگیری مینای دندان ها را از بین می برد

.اما اکنون بر این باورند که این جرم است که خراب کننده دندان است نه جرمگیری چون جرم دندان محلی مناسب است برای تجمع و تکثیر میکروب ها می باشد

. جرم ها علاوه بر دندان برای لثه و بافت نگهدارنده دندان نیز مضر هستند

آیا  جرم گیری  باعث حساس شدن دندان ها می شود ؟

.جرم ها به علت ضخامتی که روی دندان ها دارند مانند یک عایق حرارتی عمل  می کنند و تا حدودی جلوی احساس سرما و گرمای دندان را می گیرند

. پس از انجام عمل جرم گیری مراجعین به متخصص ارتودنسی تصور می کنند که دندان هایشان حساس شده ولی دکترشان به آنها اطمینان می دهد که این حساسیت موقت است و پس از چند روز از بین می رود

 

آیا مشکلات ارتودنسی بعد از درمان برمی‌گردند؟

مرتب و هماهنگ بودن دندان ها و فکین نه تنها از جنبه زیبایی، بلکه از جهات دیگری مانند تکلم، تغذیه و تنفس طبیعی، سلامت لثه و مسایل روحی- روانی دارای اهمیت است.

یکی از سوالاتی که بیماران از متخصص ارتودنسی می‌پرسند، قابل برگشت بودن مشکلات ارتودنسی بعد از درمان است. بعد از درمان ارتودنسی، نتیجه درمان برای اکثریت بیماران رضایت بخش است. حفظ این نتیجه مستلزم دقت پزشک متخصص ارتودنسی، همکاری بیمار در استفاده از وسایل نگهدارنده و عوامل مرتبط با رشد طبیعی بیمار است.

به طور کلی اگر درمان با روش صحیح و توسط متخصص ارتودنسی انجام شده باشد، امکان برگشت درمان به 5 درصد هم نمی‌رسد.

مشکلات ارتودنسی که بعد از درمان برمی گردند

برگشت درمان ارتودنسی به سه شکل کلی برگشت مشکلات فکی، برگشت کجی دندان و بازشدن فضا در ناحیه دندان‌های کشیده شده خود را نشان می‌دهد.

 1- مشکلات فکی: در کسانی است که درمانشان طی یا قبل از بلوغ انجام شده است و با ادامه رشد، ناهنجاری ارتودنسی  مجددا خود را نشان می‌دهد. این مشکل در اغلب موارد در کسانی بروز می‌کند که دارای فک پایین جلوآمده هستند و در اغلب موارد با بهترین درمان ارتودنسی هم خطر برگشت را دارد.

ماهیت این مشکلات طوری است که متخصص ارتودنسی از خطر برگشت آگاه بوده و مزایا و خطرات درمان را در ابتدا به والدین  بیمار گوشزد نموده و با توافق آن ها شروع به درمان می‌کند.

2- کجی دندانی: در مواردی رخ می‌دهد که متخصص ارتودنسی برای رعایت مصلحت بیمار و به دست آوردن نتیجه عمدتا زیباتر و طبیعی‌تر، تمایلی برای کشیدن دندان نداشته و طرح درمان را بر مبنای درمان بدون کشیدن دندان طرح‌‌ریزی می‌کند. به این امید که با کمترین خطر، بهترین درمان ارتودنسی را انجام دهد.

وی با مطلع بودن از این موضوع، در صورت برگشت، درمان ارتودنسی مجددی را با کشیدن دندان یا استفاده از روش‌های جانبی مثل جراحی فک به بیمار پیشنهاد می‌کند.

یادآوری این نکته مهم است که تغییرات دندانی مرتبط با افزایش سن و رشد به عنوان برگشت درمان ارتودنسی طبقه‌بندی نمی‌شوند.

این تغییرات دندانی عمدتا در دوره چند سال بعد از درمان ارتودنسی به طور ناچیز اتفاق می‌افتد. عمده مشکلاتی که به عنوان برگشت درمان ارتودنسی مطرح است، آن هایی هستند که طی شش ماه پس از باز کردن دستگاه‌های ثابت ارتودنسی، خود را نشان می‌دهند.

3- بازشدن فضا در ناحیه دندان‌های کشیده شده: در افرادی که دندان کشیده شده است، برگشت درمان ارتودنسی عمدتا با باز شدن  فضا در ناحیه دندان‌های کشیده شده خود را نشان می‌دهد که شیوع این مساله قابل توجه نیست.

در این موارد، بسته به مقدار باز شدن فضا و شکل و اندازه طبیعی دندان، درمان ارتودنسی مجدد یا استفاده از درمان‌های بازسازی اندازه طبیعی دندان توصیه می‌شود.

هدف متخصص ارتودنسی این نیست که تمامی ‌دندان‌ها را با زور و اعمال نیرو در محل ثابتی نگه دارد، بلکه این هماهنگی اجزاست که باعث حفظ یک دندان در یک موقعیت می‌شود که در  نهایت توسط این اجزا یعنی دندان‌ها، استخوان فک، عضلات و بافت‌های نرم ناحیه صورت می‌گیرد.

چگونه به درمان ارتودنسی خود کمک کنیم؟

در این میان آنچه اهمیت ویژه ای دارد همکاری بیمار با متخصص ارتودنسی است که اگر این عامل در کنار عوامل فوق قرار گیرد، بدون شک دوره درمان کوتاه تر و دلپذیرتری خواهید داشت.

پس به نکات زیر توجه کنید:

- دستورات متخصص ارتودنسی را به دقت انجام دهید.

- از براکت های متحرک در مقابل خطرات شکستن و گم شدن محافظت کنید. براکت ها، همان نگین های فلزی روی دندان های شما در حین ارتودنسی هستند.

- با استفاده نکردن از مواد سخت و نجویدن ناخن و مداد، از شکستن براکت ها جلوگیری کنید، چرا که در اثر شکستن براکت ها، ضمن صرف هزینه اضافی ممکن است مراحل قبلی درمان ارتودنسی تکرار شود و در نتیجه مدت درمان افزایش یابد.

- با رعایت بیشتر بهداشت، از بیمار شدن لثه ها و تغییر رنگ و پوسیدگی دندان ها جلوگیری کنید.

- با حضور مرتب و منظم در وقت های مراجعه، وقفه ای در انجام درمان ارتودنسی ایجاد نکنید.

- دقت کنید که هر بیمار ارتودنسی روش و وسایل درمانی خاص خود را دارد. پس هیچگاه خود را با دیگر بیماران ارتودنسی مقایسه نکنید.

- در صورت شل شدن بندها یا جدا شدن براکت ها از روی دندان و همچنین خم شدن سیم های ارتودنسی، در اسرع وقت با پزشکان معالج خود تماس بگیرید.

- در صورت احساس درد شدید تا حدی که شما را مجبور به استفاده از مسکن نماید، حتماً با متخصص ارتودنسی خود تماس بگیرید.

چه عواملی می تواند سبب این مشکلات گردد؟

تجربه نشان داده است که استفاده از موادغذایی سخت نظیر ته دیگ و یا به دندان کشیدن گوشت همراه استخوان و برخورد هر چیز سخت با براکت ارتودنسی نظیر خارج کردن هسته میوه هایی نظیر هلو، زردآلو و... با کمک دندان ها می تواند سبب جدا شدن براکت های ارتودنسی از روی دندان ها گردیده و یا سبب تغییر شکل سیم های ارتودنسی شود.

همچنین ادامه عاداتی نظیر جویدن ناخن، نوک مداد و ته خودکار می تواند احتمال شکستن و براکت های ارتودنسی را افزایش دهد.

باید دقت کرد هنگام مسواک زدن چنانچه قسمت سخت مسواک با نیروی زیاد به براکت ارتودنسی یا سیم برخورد کند می تواند سبب  بروز اشکال گردد.

بنابراین بهتر است از این موارد دوری کنید:

- هسته میوه ها را خارج از دهان بیرون آورده و از گوشت یا پوره میوه استفاده کنید.

- از عاداتی نظیر جویدن ناخن و مداد دوری کنید.

- هنگام مسواک زدن دقت لازم برای جلوگیری از صدمه به سیم و براکت ارتودنسی را داشته باشید. همچنین سعی کنید در طول درمان ارتودنسی از وارد آمدن هر گونه ضربه به دهان جلوگیری کنید. این ضربه ها ممکن است علاوه بر شکستن براکت ارتودنسی، جراحاتی به لب و بافت های دهان هم وارد کند.

- در خصوص پلاک های ارتودنسی متأسفانه بارها دیده شده است که بسیار نسبت به نگهداری آن بی توجهی کرده و هنگام خارج ساختن، یا آن ها را گم می کند، یا زیردست و پا شکسته است. بنابراین باید توجه شود در مواقعی که پلاک ارتودنسی با هدگیر درآورده می شود، اولاً در جعبه مخصوص قرار گیرد و ثانیاً در محلی باشد که فراموش با مفقود نشود و در معرض ضربه نباشد.

- چنانچه از پلاک متحرک ارتودنسی خود به هر دلیل برای مدت طولانی استفاده نمی کنید، آن را در یک لیوان پر از آب نگهداری کنید تا تغییر حجم ندهد.

- در مورد هدگیر ضمن به کارگیری توصیه های متخصص ارتودنسی باید توجه کرد که هنگام بازی و ورزش به خصوص دوچرخه سواری و ورزش هایی که امکان ضربه مستقیم به آن وجود دارد، از این وسایل استفاده نشود، زیرا امکان وقوع صدمات جدی وجود دارد.

 

مراحل انجام درمان ارتودنسی

امروزه وظیفه ارتودنتیست‌ها فقط ردیف کردن دندان‌ها نیست. ایجاد لبخند زیبا، نیازمند توجه به مسائل بسیاری است که یکی از آنها ردیف بودن دندان‌هاست. متخصص ارتودنسیبه جای فکر کردن ساده به این که دندان ها را ردیف کند، باید به ایجاد طرح لبخند فکر کند که بتواند اعتماد  به نفس، جذابیت و از همه مهم تر شادی و خوشحالی بیشتری را برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان فراهم کند. متخصص ارتودنسی باید به این مساله اعتقاد داشته باشد که درمان با ارتودنسی، بتواند سودمندی  همیشگی و فرصت های بیشتری برای بیمار فراهم کند. درمان هایی ارتودنسی همیشه برای ردیف کردن دندان ها و زیبایی نیست. در خیلی موارد انجام دیگر درمان های دندانپزشکی نیازمند آماده سازی ارتودنسی است. این درمان ها بویژه در افراد میانسال یاا مسن تر انجام می شود. مهم ترین مثال در این موارد فضاهای اضافی در فک، درمان های جایگزینی مثل ایمپلنت و درمان های مرتبط با صدمات است. در این موارد هدف درمان ارتودنسی  براساس نیاز بیمار طراحی می شود.

مراحل انجام روش های درمان ارتودنسی:

• مشاوره با متخصص ارتودنسی

در اولین مرحله متخصص ارتودنسی وضعیت بیمار را معاینه کرده و مسائل زیر را مشخص می کند:

نیاز به استفاده از درمان ارتودنسی برای بیمار

نوع درمان ارتودنسی مورد نیاز برای بیمار

تخمین مدت زمان لازم برای دستیابی به نتایج نهایی مورد نظر

• بستن براکت ها

هنگامی که بیمار به مطب متخصص ارتودنسی مراجعه می کند، ابتدا یک جلسه مشاوره اولیه برای وی انجام می شود که شامل معاینه اولیه، بررسی سابقه مشکلات دندان و نیز مشاهده عکس رادیولوژی تهیه شده ازدندان هاواستخوان فک است.هنگامی که بریسهابر روی دندان قرار گرفت، از رترکتور گونه برای واضح و خشک نگه داشتن دندان ها در طول درمان ارتودنسی استفاده می شود. به این ترتیب ابتدا دندان ها برای اطمینان از اتصال صحیح براکت ها به آنها، صیقل داده شده و سپس با جریان هوا خشک می گردند. در ادامه از یک حالت دهنده مخصوص در سطوح جلوی دندان ها برای مدت ۳۰ ثانیه استفاده می شود تا به این ترتیب دندان ها برای چسباندن براکت های ارتودنسی آماده شوند. سپس حالت دهنده پاک شده و دندان هاا  خشک می شوند و از چسب مخصوص بر روی دندان ها برای بهبود فرآیند باندینگ استفاده می گردد.

در این زمان، چسب مخصوص دندان پزشکی پشت براکت های ارتودنسی قرار گرفته و براکت ها بر روی محل های از پیش تعیین شده بر روی دندان ها قرار می گیرند. هنگامی که براکت ها در محل مناسب قرار گرفت، چسب اضافی از محل پاک می شود و براکت های ارتودنسی با استفاده از یک پرتو قوی در محل خود محکم می شوند. سپس رترکتور از دهان بیمار خارج شده و سیمم های ارتودنسیدر محل قرار می گیرند.

کل فرآیند باندینگ براکت ها و قرار دادن سیم های ارتودنسی به حدود ۱۰ تا ۲۰ دقیقه زمان نیاز دارد.

• نواربندی

متخصص ارتودنسی یا دستیار دندانپزشک، دندان‌ها را خشک می‌کند و آن‌ها را با اسید سفید کننده‌ مخصوصی، جهت اتصال با سیمان نگهدارند براکت ها آماده می کند. سعی کنید این اسید  را روی زبانتان نگه ندارید.

براکت‌های ارتودنسی روی دندان‌ها قرار داده می‌شوند و خیلی سریع، نور پلاسما با شدت بالا روی سطح براکت تابانده می‌شود تا اتصال صورت گیرد.

سیم قوسی از بین تمام براکت‌ها به نحوی می‌گذرد که به گونه ها فشار وارد نکند. اگر احساس کردید که سیم ارتودنسی دندان درون گونه‌تان فرو می‌رود به دندانپزشک بگویید تا سیم را کوتاه  کند.

کش‌های کوچکی (قطعه‌های مسدود کننده حلقه‌های دایره‌ای شکل) روی براکت‌ها قرار می گیرد تا آن‌ها را روی سیم نگه دارد و حس فشار ایجاد کند. قابل ذکر است در صورت استفاده از ارتودنسی دیمون نیازی به استفاده از کش نیست.

• جلسه اصلاحی

بریس را باید هر 4 تا 6 هفته یکبار مجددا تنظیم کرد. در این مراجعه‌ها که زمان کمی طول می کشد، پزشک کش‌های قبلی (قطعه‌های مسدود کننده) و گاهی سیم ارتودنسی را نیز درمی‌آورد. ممکن است این کار کمی دردناک باشد که دلیل آن بیش از هر چیز وارد شدن فشار روی دندان‌ها است.

پس از تنظیم، دندان‌ها تا چند ساعت یا چند روز درد خواهد کرد. در طول درمان ارتودنسی، غذای نرم میل کنید. تا زمان مراجعه بعدی، درد دندان‌ها کاملاً از بین رفته است.

• جلسه خارج کردن نواربندی

درآوردن بریس راحت و سریع انجام می‌شود. متخصص ارتودنسی هنگامی که زمان درآوردن بریس فرا برسد، قوس پشت بریس‌ها را با سیم‌چین مخصوص می‌برد و به این ترتیب پیوند متصل  کننده بین براکت و دندان از بین می‌رود. این حرکت علیرغم صدای بلندش، دردی را به وجود نمی‌آورد.

همه ی براکت‌ها از روی دندان‌ها جدا می‌شوند و لایه‌ای از پلاستیک پیوندی را روی دندان به جا می‌گذارند. سپس متخصص ارتودنسی با استفاده از یک وسیله دستی با سرعت بالا پلاستیک را از روی دندان‌ها تمیز کرده و تمام محل‌های برداشتن پلاستیک را با مینا پوشش می‌دهد و در نهایت پولیش می‌کند.

• جلسه ثبت نهایی

در این جلسه از بیمار تصویر و عکس رادیولوژی نهایی گرفته می شود و مدل نهایی دندان های وی پس از درمان ارتودنسی ثبت می گردد. در این جلسه همچنین قرارگیری صحیح نگه دارنده ها نیز کنترل می شود. این جلسه در حدود 2 تا 4 هفته پس از جلسه خارج کردن نواربندی انجام می شود و طول مدت آن نیم ساعت است.

مراقبت های پس از ارتودنسی:

 در حدود یک هفته پس از برداشتن بریس های دندان، یک جلسه ملاقات با متخصص ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری برای کار گذاشتن پلاک های متحرک برگذار خواهد شد. به هر حال، گاهی اوقات ارتودنسی متحرک از قبل ساخته شده و در جلسه برداشتن بریس ها، بر روی دندان ها قرار خواهند گرفت.

پلاک های متحرک ابزارهای ارتودنسی خاص هستند که استفاده از آنها پس از تکمیل درمان برای حفظ نتایج ناشی از درمان ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری لازم و ضروری است. در طول این مرحله از درمان ارتودنسی ، دندان ها به نسبت بی ثبات هستند و می بایست برای تکمیل موفقیت آمیز درمان با استفاده از این پلاک ها در محل نگه داشته شوند.

پلاک های دندان بطور سفارشی برای دهان بیمار ساخته می شوند. در طول شش ماه اول پس از برداشتن بریس های دندان، لازم است که این پلاک ها در طول بیست و چهار ساعت شبانه روز استفاده شوند. اما پس از گذشت این دوره، استفاده از ارتودنسی متحرک فقط در طول زمان شب انجام می شود، اما با این وجود در این رابطه لازم است به نظر متخصص ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری و صلاحدید وی توجه شود.

ارتودنسی چه قدر طول می کشد؟

مدت زمان درمان ارتودنسی

بیشترین پرسشی که در مطب می‌شنویم این است که: درمان ارتودنسی چقدر طول می‌کشد؟ در حقیقت، طول مدت درمان به شرایط منحصربه‌فرد هر دهان و میزان مرتب بودن دندان‌ها پیش از نصب بریس بستگی دارد. اصلی‌ترین عوامل تعیین کننده طول درمان ارتودنسی عبارتند از: درجه شدت، سن، بهداشت و همکاری.

1-سن
سن از عوامل تأثیرگذار بر زمان مورد نیاز برای درمان ارتودنسی است. معمولاً، نوجوانان در حال رشد نسبت به بزرگسالانی که رشدشان متوقف شده و مدتی طولانی به مشکلاتی مانند شلوغی دندان‌ها دچار بوده‌اند، سریع‌تر به درمان ارتودنسی پاسخ می‌دهند. بهداشت هم مسئله بسیاری مهمی برای بزرگسالان است زیر آن‌ها بیشتر در خطر ابتلا به امراض لثه و بافت‌هاى محافظ اطراف دندان قرار دارند.

2-درجه شدت
درجه شدت، که به آن مال‌اکلوژن (اختلالات فکی و دندانی)  هم گفته می‌شود، یکی از عوامل تعیین کننده طول مدت درمان ارتودنسی است. در مواردی که دندان‌ها شلوغ هستند یا بیرون زده‌اند و بدون کمک لب‌ها در دهان جا نمی‌گیرند، طول مدت درمان ارتودنسی افزایش می‌یابد. همچنین، زمانی که فک‌های بالا و پایین با تأخیر رشد کنند یا به صورت هماهنگ رشد نکرده باشند نیز مرتب کردن دندان‌ها بیشتر طول می‌کشد. برای همین، همه بیماران از لحاظ الگوهای اسکلتی و دندانی ارزیابی می‌شوند تا درجه شدت مال‌اکلوژن آن‌ها مشخص شود.‌

3-بهداشت و همکاری
اگر بیمار تا حد ممکن از برنامه درمانی پیروی کند و بهداشت را به خوبی رعایت نماید، درمان ارتودنسی خیلی سریع به نتیجه خواهد رسید. کشیدن نخ سیم کشی دندان و مسواک زدن به طور روزانه، کمک می‌کند که دندان‌ها سریع‌ترین شکل ممکن حرکت کنند. پیروی کامل از برنامه درمانی با به‌کارگیری کش‌های لاستیکی یا سایر راهنمایی‌های ارائه شده توسط متخصص ارتودنسی، به پیشرفت بسیار سریع درمان کمک کرده و ما را قادر می‌سازد که با ارائه بهترین خدمات درمانی ممکن، لبخند منحصربه‌فردی را به هر یک از بیماران هدیه دهیم. نتیجه گرفتن از درمان ارتودنسی نیازمند تلاش گروهی است. البته، با رعایت تمامی این عوامل هم، اکثر بیماران مطلب ما که خواهان یک درمان کلی هستند مجبورند به مدت ۱۲ تا ۳۶ ماه از بریس استفاده کنند. لطفاً برای مشاوره به مطب ما مراجعه کنید تا از تمامی گزینه‌هایی که می‌توانند لبخند تازه‌ای به شما ببخشند مطلع شوید.

مدت زمان استفاده از پلاک متحرک بعد از ارتودنسی
اوایل، از شما خواسته می‌شود که نگه‌دارنده‌های ارتودنسی را ۱۲ تا ۲۲ ساعت در روز نصب کنید. طول مدت استفاده از نگه‌دارنده‌ها در هر روز بر مبنای عوامل بسیاری تعیین می‌شود از جمله شدت مشکل اولیه، سن بیمار و … . بیشتر بیماران ما به مدت ۳ تا ۶ ماه از چنین برنامه‌ای پیروی می‌کنند. اکثر آن‌ها، در صورتی که در طول ۳ تا ۶ ماه اول ساعات تعیین شده را رعایت کنند، می‌توانند وارد دوره ۶ ماهه‌ای شوند که در آن نگه‌دارنده‌های ارتودنسی تنها در شب نصب می‌شوند.به شدت توصیه می‌شود که این برنامه شبانه در طول ۶ ماه باقی مانده از دوره درمان، یا دست کم تا پایان ۱۲ ماه اختصاص داده شده به نصب روزانه نگه‌دارنده، انجام شود. اغلب پس از ۱۲ ماه نصبِ مداوم نگه‌دارنده ارتودنسی، به بیماران توصیه می‌کنیم که تا آخر عمر هفته ۳ تا ۵ بار روی دندان‌هایشان نصب کنند.

ارتودنسی در بارداری

ارتودنسی در دوران بارداری کاملاً ایمن است و اگر درمان را پیش از باردار شدن شروع کرده‌اید، حتماً پزشک را از این خبر هیجان‌انگیز آگاه کنید تا وی با ایجاد تغییرات لازم در برنامه بتواند به خوبی روند درمان ارتودنسی را مدیریت کند. اما نکته ضروری این است که شما باید دندان‌های خود را کاملاً تمیز نگه دارید و بهداشت دهان و دندان را به دقت رعایت کنید. مسواک زدن و کشیدن نخ دندان پیش از بارداری با وجود پلاک و سیم در دهان به اندازه کافی مشکل بوده است؛ در شرایط جدید نیز به دلیل تغییرات هورمونی واکنش بدن به پلاک و باکتری دگرگون می‌شود و در نتیجه احتمال بروز بیماری‌های پریودنتال (بیماری لثه) و ورم لثه افزایش می‌یابد. در صورت لزوم تردید به دل راه ندهید و طی ۹ ماه بارداری چند بار برای پاکسازی دندان‌ها به متخصص ارتودنسی مراجعه کنید و مطمئن باشید که هزینه صرف شده ارزش داشتن لبخندی زیبا را دارد. احتمالاً در سه ماهه نخست حالت تهوع آزارتان خواهد داد، و این حالت با گذاشتن پلاک یا سیم در دهان تشدید می‌شود. اما حالت تهوع صبحگاهی در پایان سه ماه اول به تدریج از بین می‌رود و می‌توانید درمان ارتودنسی را ادامه دهید. گاهی اوقات کشیدن دندان در طول ارتودنسی ضرورت می‌یابد که جای نگرانی نیست و عملی بسیار ساده و ایمن است.

مسئله دیگر رادیولوژی است  که به سادگی قابل حل است… تنها کافی است به متخصص ارتودنسی بگویید که باردار هستید تا دیگر تا زمان زایمان دستور انجام رادیولوژی ندهند. البته اگر هنوز درمان را شروع نکرده‌اید، بهتر است دست نگه دارید تا نوزادتان متولد شد، چون پیش از شروع ارتودنسی عکسبرداری برای تشخیص نوع درمان ضروری است و همان طور که می‌دانید استفاده از اشعه ایکس در دوران بارداری مضر است. پس از تهیه بریس یا پلاک و در دهان گذاشتن آن نیاز به مصرف هیچ گونه دارو یا رعایت رژیم غذایی خاصی نیست. بنابراین می‌توانید درمان ارتودنسی را با خیال آسوده ادامه دهید؛ فقط به خاطر داشته باشید که در ابتدا و بلافاصله پس از گذاشتن بریس باید غذاهای نرم میل کنید. از یاد نبرید که اگر ارتودنسی را متوقف کنید و بریس را از دهان دربیاورید، ممکن است پس از متولد شدن فرزندتان فرصت چندانی برای مراجعه به مطب متخصص ارتودنسی نداشته باشید.