امروزه وظیفه ارتودنتیستها فقط ردیف کردن دندانها نیست. ایجاد لبخند زیبا، نیازمند توجه به مسائل بسیاری است که یکی از آنها ردیف بودن دندانهاست. متخصص ارتودنسیبه جای فکر کردن ساده به این که دندان ها را ردیف کند، باید به ایجاد طرح لبخند فکر کند که بتواند اعتماد به نفس، جذابیت و از همه مهم تر شادی و خوشحالی بیشتری را برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان فراهم کند. متخصص ارتودنسی باید به این مساله اعتقاد داشته باشد که درمان با ارتودنسی، بتواند سودمندی همیشگی و فرصت های بیشتری برای بیمار فراهم کند. درمان هایی ارتودنسی همیشه برای ردیف کردن دندان ها و زیبایی نیست. در خیلی موارد انجام دیگر درمان های دندانپزشکی نیازمند آماده سازی ارتودنسی است. این درمان ها بویژه در افراد میانسال یاا مسن تر انجام می شود. مهم ترین مثال در این موارد فضاهای اضافی در فک، درمان های جایگزینی مثل ایمپلنت و درمان های مرتبط با صدمات است. در این موارد هدف درمان ارتودنسی براساس نیاز بیمار طراحی می شود.
در اولین مرحله متخصص ارتودنسی وضعیت بیمار را معاینه کرده و مسائل زیر را مشخص می کند:
نیاز به استفاده از درمان ارتودنسی برای بیمار
نوع درمان ارتودنسی مورد نیاز برای بیمار
تخمین مدت زمان لازم برای دستیابی به نتایج نهایی مورد نظر
هنگامی که بیمار به مطب متخصص ارتودنسی مراجعه می کند، ابتدا یک جلسه مشاوره اولیه برای وی انجام می شود که شامل معاینه اولیه، بررسی سابقه مشکلات دندان و نیز مشاهده عکس رادیولوژی تهیه شده ازدندان هاواستخوان فک است.هنگامی که بریسهابر روی دندان قرار گرفت، از رترکتور گونه برای واضح و خشک نگه داشتن دندان ها در طول درمان ارتودنسی استفاده می شود. به این ترتیب ابتدا دندان ها برای اطمینان از اتصال صحیح براکت ها به آنها، صیقل داده شده و سپس با جریان هوا خشک می گردند. در ادامه از یک حالت دهنده مخصوص در سطوح جلوی دندان ها برای مدت ۳۰ ثانیه استفاده می شود تا به این ترتیب دندان ها برای چسباندن براکت های ارتودنسی آماده شوند. سپس حالت دهنده پاک شده و دندان هاا خشک می شوند و از چسب مخصوص بر روی دندان ها برای بهبود فرآیند باندینگ استفاده می گردد.
در این زمان، چسب مخصوص دندان پزشکی پشت براکت های ارتودنسی قرار گرفته و براکت ها بر روی محل های از پیش تعیین شده بر روی دندان ها قرار می گیرند. هنگامی که براکت ها در محل مناسب قرار گرفت، چسب اضافی از محل پاک می شود و براکت های ارتودنسی با استفاده از یک پرتو قوی در محل خود محکم می شوند. سپس رترکتور از دهان بیمار خارج شده و سیمم های ارتودنسیدر محل قرار می گیرند.
کل فرآیند باندینگ براکت ها و قرار دادن سیم های ارتودنسی به حدود ۱۰ تا ۲۰ دقیقه زمان نیاز دارد.
متخصص ارتودنسی یا دستیار دندانپزشک، دندانها را خشک میکند و آنها را با اسید سفید کننده مخصوصی، جهت اتصال با سیمان نگهدارند براکت ها آماده می کند. سعی کنید این اسید را روی زبانتان نگه ندارید.
براکتهای ارتودنسی روی دندانها قرار داده میشوند و خیلی سریع، نور پلاسما با شدت بالا روی سطح براکت تابانده میشود تا اتصال صورت گیرد.
سیم قوسی از بین تمام براکتها به نحوی میگذرد که به گونه ها فشار وارد نکند. اگر احساس کردید که سیم ارتودنسی دندان درون گونهتان فرو میرود به دندانپزشک بگویید تا سیم را کوتاه کند.
کشهای کوچکی (قطعههای مسدود کننده حلقههای دایرهای شکل) روی براکتها قرار می گیرد تا آنها را روی سیم نگه دارد و حس فشار ایجاد کند. قابل ذکر است در صورت استفاده از ارتودنسی دیمون نیازی به استفاده از کش نیست.
بریس را باید هر 4 تا 6 هفته یکبار مجددا تنظیم کرد. در این مراجعهها که زمان کمی طول می کشد، پزشک کشهای قبلی (قطعههای مسدود کننده) و گاهی سیم ارتودنسی را نیز درمیآورد. ممکن است این کار کمی دردناک باشد که دلیل آن بیش از هر چیز وارد شدن فشار روی دندانها است.
پس از تنظیم، دندانها تا چند ساعت یا چند روز درد خواهد کرد. در طول درمان ارتودنسی، غذای نرم میل کنید. تا زمان مراجعه بعدی، درد دندانها کاملاً از بین رفته است.
درآوردن بریس راحت و سریع انجام میشود. متخصص ارتودنسی هنگامی که زمان درآوردن بریس فرا برسد، قوس پشت بریسها را با سیمچین مخصوص میبرد و به این ترتیب پیوند متصل کننده بین براکت و دندان از بین میرود. این حرکت علیرغم صدای بلندش، دردی را به وجود نمیآورد.
همه ی براکتها از روی دندانها جدا میشوند و لایهای از پلاستیک پیوندی را روی دندان به جا میگذارند. سپس متخصص ارتودنسی با استفاده از یک وسیله دستی با سرعت بالا پلاستیک را از روی دندانها تمیز کرده و تمام محلهای برداشتن پلاستیک را با مینا پوشش میدهد و در نهایت پولیش میکند.
در این جلسه از بیمار تصویر و عکس رادیولوژی نهایی گرفته می شود و مدل نهایی دندان های وی پس از درمان ارتودنسی ثبت می گردد. در این جلسه همچنین قرارگیری صحیح نگه دارنده ها نیز کنترل می شود. این جلسه در حدود 2 تا 4 هفته پس از جلسه خارج کردن نواربندی انجام می شود و طول مدت آن نیم ساعت است.
در حدود یک هفته پس از برداشتن بریس های دندان، یک جلسه ملاقات با متخصص ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری برای کار گذاشتن پلاک های متحرک برگذار خواهد شد. به هر حال، گاهی اوقات ارتودنسی متحرک از قبل ساخته شده و در جلسه برداشتن بریس ها، بر روی دندان ها قرار خواهند گرفت.
پلاک های متحرک ابزارهای ارتودنسی خاص هستند که استفاده از آنها پس از تکمیل درمان برای حفظ نتایج ناشی از درمان ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری لازم و ضروری است. در طول این مرحله از درمان ارتودنسی ، دندان ها به نسبت بی ثبات هستند و می بایست برای تکمیل موفقیت آمیز درمان با استفاده از این پلاک ها در محل نگه داشته شوند.
پلاک های دندان بطور سفارشی برای دهان بیمار ساخته می شوند. در طول شش ماه اول پس از برداشتن بریس های دندان، لازم است که این پلاک ها در طول بیست و چهار ساعت شبانه روز استفاده شوند. اما پس از گذشت این دوره، استفاده از ارتودنسی متحرک فقط در طول زمان شب انجام می شود، اما با این وجود در این رابطه لازم است به نظر متخصص ارتودنسی در کودکان، بزرگسالان و بارداری و صلاحدید وی توجه شود.