آیا ارتودنسی درد دارد؟

ارتودنسی روشی برای نظم و ترتیب دادن به دندان هاست. در این روش با اعمال کشش، دندان ها را به حرکت وا می‌دارند. طبیعی است که کودکان هم مثل بزرگترها بپرسند که آیا این فرآیند درمانی درناک است؟
ارتودنسی شیوه ای است با اعمال کشش بر روی برخی دندان ها، حتی بر روی آنهایی که دقیقاً در ردیف دندانی قرار دارند، آنها را به حرکت وامی‌دارد. ارتودنسی نیازمند یک دورۀ سازگاری است که البته گاهی اوقات اندکی درد هم دارد. دردی که در ابتدای درمان ایجاد می‌شود بسیار محسوس است، یعنی در 3 تا 4 روز ابتدایی بعد از قرار دادن دستگاه ارتودنسی. البته این درد دیگر خیلی شدید نیست،لازم است که بین درد داشتن و احساس ناراحتی و آزار تفاوت قائل شد.به طور کلی بایدیک دورۀ زمانی2تا6 روزه را برای سازگاری و انطباق با شرایط این دستگاه در درمان ارتودنسی نظر بگیرید. مسکن ها می‌توانند طی 3 تا 4 روز ابتدایی، درد را تسکین دهند. برای کاهش همۀ دردها، یک داروی مسکن، یک ساعت قبل از قرار دادن دستگاه ارتودنسی و شب آن روز تجویز می‌شود، این دارو را در صورت نیاز یعنی زمان درد می‌توان مجدداً مصرف کرد. و اگر درد همچنان ادامه داشت، حتماً باید با متخصص ارتودنسی تماس بگیرید. توجه! به هیچ وجه برای تسکین درد از آسپرین استفاده نکنید زیرا این مسکن باعث خونریزی می‌شود. در این مواقع فقط باید از پاراستامول کمک گرفت.

افرادی که دستگاه ارتودنسی را در دهان شان قرار داده اند، حتماً این توصیه ها را بخوانند و عمل کنند:
1-مسائل بهداشت دهان و دندان را در دوره درمان ارتودنسی دست کم نگیرید و به آنها توجه ویژه ای داشته باشید. ناراحتی و درد ممکن است باعث ترس از مسواک زدن بشود.
2-عدم رعایت بهداشت دهان و دندان در دوره درمان ارتودنسی می‌تواند منجر به ورم لثه، و یا التهاب لثه ها بشود که در این صورت دندان ها به شدت حساس خواهند شد.
3-چیزهای نرم و به ویژه سرد بخورید، مثل: بستنی، نوشیدنی های سرد، لبنیات خنک و… .
4-به فرزندتان توصیه کنید که در اولین روزها پس از قرار دادن دستگاه ارتودنسی، در بوفۀ مدرسه هر چه را که می‌خواهد بخورد، تکه تکه کند.

تاثیر ارتودنسی بر بینی

ارتودنسی تخصصی است که برای حفظ و تامین فانکشن و سلامت حفره دهان به کار میرود نقش اصلی ارتودنسی حفظ سلامت قسمت اولیه لوله گوارش که همان دهان است می باشد. وقتی سلامت حفره دهان تامین شود زیبایی هم ایجاد می شود. با حرکت دادن فکین و محل قرار گرفتن دندان ها در جای مناسب ، زیبایی قسمت تحتانی صورت  تامین می گردد ، و بدین ترتیب خط لبخند ،فرم لب ،  فاصله بینی تا چانه اصلاح می گردد. 

عمل جراحی بینی قبل از ارتودنسی یا بعد از ارتودنسی ؟

یکی از سوالات متدوال و رایج از سوی بسیاری از بیمارانی که قصد درمان ارتودنسی و جراحی زیبایی بینی  را دارند ،  این است که ایا درمان ارتودنسی را زودتر انجام بدهند یا عمل جراحی زیبایی بینی ؟؟ در جراحی بینی یکی از موارد مهم که جراح برای فرم نهایی بینی شما در نظر میگیرد ، رابطه آن با لب میابشد، ( در نظر داشته باشید که فرم لب ها بعد از درمان ارتودنسی تغییر پیدا خواهد کرد) همچنین احتمال میرود که در حین درمان ارتودنسی فشار هایی  توسط ارتودنتیست به بینی وارد شود ، بنابراین توصیه میگردد ، عمل جراحی زیبایی بینی پس از ارتودنسی صورت گیرد. بیماران باید در نظر داشته باشند از آنجا که ارتودنسی با حرکت دادن دندان ها میتواند فرم لبها و موقعیت آن را تحت تاثیر قرار دهد ، بهتر است که ابتدا درمان ارتودنسی پایان گیرد ، تا پس از تثبیت موقعیت لب ها و فک،  بیمار به جراحی زیبایی بینی بپردازد. 

نقش ایمپلنت در ارتودنسی

ایمپلنت ها پین هایی از جنس فلز تیتانیوم هستند که به جای دندان یا دندان های از دست رفته قرار می گیرند. تیتانیوم در واقع فلزی خنثی می باشد که بدن با آن سازگاری پیدا می کند (Biocompatible) و آن را به عنوان یک جسم خارجی تلقی نمی کند و یا در اصطلاح عموم آن را پس نمی زند. پیش از قرار دادن ایمپلنت فضاهای بین دندانی بیمار میبایست توسط متخصص ارتودنسی تنظیم گردد و در انتهای درمان ارتودنسی ایمپلنت در ناحیه فضای خالی گذاشته می شود. 

ایمپلنت و ارتودنسی:

از بعد ارتودنسی بیمارانی که بر اثر ضربه از دست داده اند و یا به علت نقص مادرزادی یک یا چند دندان را ندارند (دندان غایب Missing) به دو روش درمان می شوند:
1-تنظیم فضاهای بین دندانی و قرار دادن ایمپلنت
2- بستن فضای بین دندانها توسط ارتودنسی

مزایای ایمپلنت:

1-ماندگاری بسیار طولانی مدت
2-در گذشته برای پر کردن فضای بدون دندان از روشی با نام بریج Crown Bridge استفاده می شد که در آن روش دندانهای سالم تراش داده می شدند و زیر روکش قرار می گرفتند. پر واضح است که تراش دندان سالم روش مطلوبی نمی باشد. در ایمپلنت هیچ گونه آسیبی به دندان های مجاور وارد نمی شود.
3-به علت استفاده از جنس تیتانیوم که با بدن سازگاری دارد، بدن ایمپلنت را به عنوان جسمی خارجی شناسایی نمی کند.

معایب ایمپلنت:

1-پس از چند سال ممکن است رنگ تاج ایمپلنت با دندان های اطراف کمی متفاوت شود و بیمار ممکن است نیاز به تعویض تاج داشته باشد.
2- ایمپلنت روش مناسبی برای افراد سیگاری، بیماران مبتلا به دیابت و بیمارانی که دارای ضعف سیستم ایمنی هستند نمی باشد.
3-اگر فرد بهداشت مناسب دهانی را رعایت نکند ممکن است دچار تحلیل لثه شود و در این حالت حد فاصل تاج و ریشه ایمپلنت ممکن است مشخص شود که در دندانهای جلویی ظاهر مناسبی نخواهد داشت.
4-قیمت بالای ایمپلنت یکی از معایب آن می باشد
5-چنانچه از ایمپلنت نامرغوب استفاده شود ممکن است موقع کار گذاشتن در دهان بشکند و باعث ایجاد مشکلاتی برای بیمار شود.

بستن فضا مزیت های بیشتری نسبت به ایمپلنت دارد اما این روش در بعضی از بیماران قابل اجرا نیست چون بستگی به شیب دندانها ، نیمرخ صورت ، وضعیت فکین ، وضعیت لثه ، ارزیابی رادیوگرافیهای بیمار و غیره دارد. در نهایت باید این را پذیرفت که ایمپلنت یک دندان مصنوعی است و ترجیح داده می شود تا حد امکان از گذاشتن ایمپلنت  بخصوص در ناحیه دندانهای جلو اجتناب شود و در صورت امکان فضاهای موجود بین دندانی توسط درمانهای ارتودنسی بسته شود.   ایمپلنت ها پین هایی از جنس فلز تیتانیوم هستند که به جای دندان یا دندان های از دست رفته قرار می گیرند. تیتانیوم در واقع فلزی خنثی می باشد که بدن با آن سازگاری پیدا می کند (Biocompatible) و آن را به عنوان یک جسم خارجی تلقی نمی کند و یا در اصطلاح عموم آن را پس نمی زند. پیش از قرار دادن ایمپلنت فضاهای بین دندانی بیمار میبایست توسط متخصص ارتودنسی تنظیم گردد و در انتهای درمان ارتودنسی ایمپلنت در ناحیه فضای خالی گذاشته می شود.

 

 

انواع ارتودنسی

ارتودنسی نامرئی، متحرک و ثابت دندان:هزینه،مراحل و عوارض

اردتودنسی چیست؟

ارتودنسی ثابت و متحرک یک رویکرد درمانی دندان پزشکی است که برای بیمارانی استفاده می‌شود که نحوه قرارگیری دندان‌های آن‌ها در دهان به خاطر کوچک بودن فک نامناسب است و دندان‌ها به صورت صحیح قرار نگرفته اند و به همین دلیل بیمار با مشکل در هنگام جویدن یا گاز گرفتن مواجه می‌شود. روش درمان ارتودنسی دندان شامل درمان و کنترل جنبه‌های مختلف رشد فک و صورت و بهبود ظاهر دندان ها و طرح لبخند نیز می باشد.

ضرورت انجام ارتودنسی

فقط دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی می‌تواند تعیین کند که آیا انجام دادن ارتودنسی دندان برای بیمار لازم می باشد یا وی نیازی به انجام آن ندارد. دندانپزشک بر مبنای ابزار تشخیصی از جمله شرح حال کامل پزشکی و پرونده دندانپزشکی بیمار، معاینه بالینی، مراقبت ها(تغذیه در درمان ارتودنسی)، قالب گرفتن از دندان‌ها و عکس‌های رادیوگرافی‌ و در صورت لزوم اصلاح طرح لبخند نظر قطعی خود را در زمینه مفید بودن ارتودنسی دندان می دهد و برنامه درمانی مناسب با شرایط بیمار را طرح ریزی می‌کند و مراقبت های درمان ارتودنسی را نیز برا بیمار شرح می دهد.

زمان انجام درمان ارتودنسی

بهترین زمان انجام درمان ارتودنسی دندان برای درمان نامرتبی دندان ها در کودکی است، اما این روش درمانی برای ارتودنسی بزرگسالان نیز مفید است، بطوریکه تعداد افراد بزرگسالی که این درمان ارتودنسی را انجام می‌دهند رو به افزایش است. برای انجام ارتودنسی کودکان توسط ارتودنتیست، باید صبر کرد تا تعداد دندان های مناسب برای این نوع درمان رشد کنند.

انواع درمان ارتودنسی

دو نوع اصلی درمان ارتودنسی که برای صاف کردن دندان ها در افراد استفاده می گردد، عبارتست از ارتودنسی ثابت و ارتودنسی متحرک. نوع دیگر، ارتودنسی نامرئی است. همچنین در ادامه به هر سه نوع درمان ارتودنسی و ارتودنسی مخفی که یک نوع از ارتونسی ها می باشد، به بحث آن می پردازیم.

ارتودنسی ثابت

رایجترین نوع درمان ارتودنسی مورد استفاده، ارتودنسی ثابت است. از این روش زمانی استفاده می گردد که دقت عملکرد برای پزشک اهمیت داشته باشد. هر چند در این حالت بیمار می‌تواند بطور عادی غذا بخورد، اما باید از مصرف بعضی غذاها و نوشیدنی‌ها در زمان استفاده از ارتودنسی ثابت اجتناب کرد. برای مثال نوشیدنی‌های حاوی کربونات، شیرینی سفت یا تافی از مواردی است که فرد باید از مصرف آن‌ها خودداری کند. افرادی که در فعالیت‌های ورزشی شرکت می‌کنند باید متخصص ارتودنسی را در جریان قرار دهند تا در صورت لزوم محافظ‌های لثه خاص برایشان تجویز شود.

رایجترین نوع ارتودنسی ثابت، از براکت استفاده می کند. براکت ها از پلاک‌ها و یا سیم‌ها و قیدها تشکیل شده است. دندانپزشک قیدها را اطراف دندان می بندد، و از آن برای محکم نگهداشته ابزارهای درمان ارتودنسی دیگر در محل خود استفاده می گردد.

در مرحله بعد درمان ارتودنسی از پلاک‌ها برای ایجاد اتصال در جلوی دندان‌های بیمار استفاده می‌شود. سیم‌ها به شکل یک کمان از داخل پلاک‌ها رد شده و به قیدها محکم بسته می شود. با سفت شدن سیم‌های کمانی، دندان‌های فرد کشیده می‌شوند و بدین صورت به سمت محل صحیح قرارگیری حرکت می‌کنند. بیمار باید ماهی یک بار برای اصلاح وضعیت پلاک‌ها به متخصص ارتودنسی مراجعه کند. دوره درمان در این حالت می‌تواند برای چند ماه تا چند سال ادامه داشته باشد، اما در مورد این مسئله که درمان ارتودنسی دقیقا چقدر طول می کشد، تنها یک متخصص ارتودنسی خوب پس از بررسی وضعیت بیمار می تواند طول درمان را مشخص کند. کودکان معمولاً ترجیح می‌دهند از پلاک‌های ارتودنسی رنگی استفاده کنند، در حالی که بزرگسالان انواع شیشه ای مانند و شفاف پلاک را ترجیح می‌دهند.

ارتودنسی متحرک

از ارتودنسی متحرک دندان برای درمان مشکلات جزئی همچون جلوگیری از مکیدن شست یا اصلاح انحراف کم دندان‌ها استفاده می‌شود. هنگام استفاده از این روش می‌توان لوازم ارتودنسی را برای تمیز کردن پس از غذا خوردن یا برای نخ دندان کشیدن از دهان خارج کرد. در مواردی، ممکن است متخصص ارتودنسی به بیمار توصیه کند در هنگام انجام فعالیت‌های مانند نواختن یک ساز بادی یا دوچرخه سواری ارتودنسی متحرک را از دهان خود خارج کند.

ارتودنسی نامرئی

ارتودنسی نامرئی دندان از مواد پلاستیک شفاف و سخت برای ردیف کردن دندان‌ ها استفاده می‌کند. در این رابطه برای بیماران از انواع نسبتاً متفاوتی استفاده می‌شود. هر مجموعه از این ارتودنسی برای دو هفته قبل از جایگزینی آن با مجموعه جدید استفاده می گردد. ارتودنسی نامرئی از پلاستیک شفاف ساخته شده و به همین خاطر تقریباً غیر قابل رویت است. به این ترتیب اطرافیان بیمار اصلا متوجه نمی‌شود که وی از این درمان برای ردیف کردن دندان‌های خود استفاده کرده است. این پلاستیک های شفاف در هر روز باید برای 22 تا 23 ساعت مورد استفاده قرار گیرد تا بهترین نتایج ممکن حاصل شود.با تقبل هزینه ارتودنسی نامرئی می‌توان به راحتی برای غذا خوردن، نوشیدن، مسواک زدن و نخ دندان کشیدن از دهان خارج کرد. برای استفاده از این روش باید همه دندان‌های دائمی رشد کرده باشد. قیمت ارتودنسی نامرئی نسبت به روش های متداول دیگر بالاتر میباشد .

ارتودنسی پیشگیری

انجمن متخصصین ارتودنسی امریکا سن هفت سالگی را سن درمان ارتودنسی و سن مناسب برای اولین معاینه جهت بررسی لزوم ارتودنسی پیشگیریدندان کودکان ذکر کرده است. در این سن غالب دندانهای شیری و تعدادی از دندانهای دائمی رویش پیدا کرده‌اند و برای متخصص ارتودنسی امکان ارزیابی دقیقی از وضعیت کلی دندان ها، فک بالا و فک پایین بیمار را فراهم می‌کند.

آیا ارتودنسی ثابت درد دارد؟

ارتودنسی ثابت نیازمند یک دورۀ سازگاری است که البته گاهی اوقات اندکی درد هم دارد
ارتودنسی ثابت شیوه ای است با اعمال کشش بر روی برخی دندان ها، حتی بر روی آنهایی که دقیقاً در ردیف دندانی قرار دارند، آنها را به حرکت وامی‌دارد. 
این در حالی است که این کشش نیروی شدیدی را به بافت های محافظ دندان وارد می‌کند که بنابر افراد مختلف این شدت تفاوت دارد. دردی که در ابتدای درمان ارتودنسی ایجاد می‌شود بسیار محسوس است، یعنی در 3 تا 4 روز ابتدایی بعد از قرار دادن دستگاه ارتودنسی. 
البته این درد در درمان ارتودنسی دیگر خیلی شدید نیست، لازم است که بین درد داشتن و احساس ناراحتی و آزار تفاوت قائل شد.

باید خاطر نشان شود که جراحان دندانپزشکی مدتی است که در درمان ارتودنسی از مواد کارا و مفیدتر استفاده می‌کنند، موادی که می‌تواند تا حدی درد ناشی از این کشش را در مراحل اولیه کاهش دهد.

به طور کلی باید یک دورۀ زمانی 2 تا 6 روزه را برای سازگاری و انطباق با شرایط این دستگاه در نظر بگیرید.

مسکن ها می‌توانند طی 3 تا 4 روز ابتدایی، درد را تسکین دهند
برای کاهش همۀ دردهای درمان ارتودنسی، یک داروی مسکن، یک ساعت قبل از قرار دادن دستگاه و شب آن روز تجویز می‌شود، این دارو را در صورت نیاز یعنی زمان درد می‌توان مجدداً مصرف کرد. 
و اگر درد همچنان ادامه داشت، حتماً باید با متخصص ارتودنسی تان تماس بگیرید.
توجه! به هیچ وجه برای تسکین درد در درمان ارتودنسی از آسپرین استفاده نکنید زیرا این مسکن باعث خونریزی می‌شود. در این مواقع فقط باید از پاراستامول کمک گرفت.

چه توصیه هایی برای زمان بعد از قرار دادن دستگاه ارتودنسی ثابت ، وجود دارد؟

افرادی که دستگاه ارتودنسی را در دهان شان قرار داده اند، حتماً این توصیه ها را بخوانند و عمل کنند: 
چیزهای نرم و به ویژه سرد بخورید، مثل: بستنی، نوشیدنی های سرد، لبنیات خنک و... .
به فرزندتان توصیه کنید که در اولین روزهای درمان ارتودنسی پس از قرار دادن دستگاه ارتودنسی، در بوفۀ مدرسه هر چه را که می‌خواهد بخورد، تکه تکه کند.

مسائل بهداشت دهان و دندان را دست کم نگیرید و به آنها توجه ویژه ای داشته باشید.
ناراحتی و درد در درمان ارتودنسی ممکن است باعث ترس از مسواک زدن بشود.
این در حالی است که عدم رعایت بهداشت دهان و دندان می‌تواند منجر به ورم لثه، و یا التهاب لثه ها بشود که در این صورت دندان ها به شدت حساس خواهند شد.